[In my ENG class]2

วันนี้มีเรียนภาษาอังกฤษอีกแล้วครับท่าน อิอิ(แต่ฉันยังทำBlogไม่เสร็จเลย)

รีบเลยๆๆ รีบไปเรียนกัน...

วันนี้ตอนแรกอาจารย์ถามถึงเรื่องบล๊อกก่อน ใจหายหมดเลยทำตัวไม่ถูกเลย ทำไงดีๆแต่ด้วยความใจดีของอาจารย์ก็ทำให้รอดมาได้ 555+อาจารย์น่ารักจริงๆเลย(รักอาจารย์มากมาย จุ๊ฟๆ)

และตามที่อาจารย์สัญญาไว้ X factor มาแว้ว วันนี้ดูการแสดง
ของโจเซฟเขาร้องเพลงเพราะมากมายเลย อิอิ
หลังจากนั้นเราก็ฟังกรรมการพูดถึงตัวเขาทำให้เราได้รู้คำ Adj มากมายเลย
เช่น nice well amazing และอีกมายมาย

หลังจากนั้นเราก็ได้ขึ้นยานอวกาศออกไปยังนอกโลกเพื่อสำรวจบริวารของ
โลกเรานั่นก็คือดวงจัทร์นั่นเอง

โดยอาจารย์ให้เราอ่านบทความสั้นๆเกี่ยวกับการสำรวจดวงจันทร์
ซึ่งมีเนื้อหาไม่ยาวนัก แต่ให้ความรู้แก่เราได้มากมายทีเดียว

ในบทความกล่าวว่า ในวันที่ 20 กรกฎาคม ค.ศ.1969 เป็นวันที่สำคัญมากในด้านเทคโนโลยี เพราะเป็นวันที่โลกส่งยานอวกาศขึ้นไปสำรวจดวงจันทร์ได้สำเร็จ โดยในภารกิจครั้งนี้มีผู้ร่วมทำอยู่3คน นั่นก็คือ
1 Neil A Armstrong
2 Buzz Aldrin
3 Michael Collins
และนี่คือครั้งแรกที่มีสิ่งมีชีวิตเกิดขึ้นบนดวงจันทร์ที่แสนจะอ้างหว้างมานาน หลังจากนั้นฮีโร่ 3 คนนี้ก็ได้เก็บตัวอย่างหินที่เจอและได้สำรวจบนดวงจันทร์กลับมายังโลกด้วย ซึ่งคิดว่าความรู้ที่ได้จากการศึกษาหินเหล่านั้นจะเป็นประโยชน์ต่อมนุษย์ต่อไปในภายภาคหน้า อิอิ (ประมาณนี้แหละนะ)



และนี่แหละคือวิธีการให้ความสนุกควบคู่ไปกับความรู้ของอาจารย์ วันนี้สนุกมากๆอีกแล้ว แล้วครั้งหน้าหากิจกรรมสนุกๆมาให้เราทำกันอีกนะค่ะ อาจารย์

ปล.สัญญาค่ะว่าจะรีบกลับไปทามบล๊อกให้เสร็จ แล้วครั้งหน้าจะกลับมาเล่าเรื่องดีๆอย่างนี้ให้ฟังกันอีกนะ

[In-my-ENG-class]

วันนี้เป็นวันที่ฉันรู้สึกขี้เกียจสุดๆไปเลย เพราะอะไรหน่ะหรอ?

ก็เพราะวันนี้เป็นวันแรกที่เปิดเรียนหลังจากที่นอนสันหลังยาวในวันหยุดมา
เป็นเวลานานหน่ะสิ 555+

แต่ฉันก็ต้องสลัดความรู้สึกนั้นทิ้งและหอบร่างอ้วนๆของฉันเดินทางไปเรียน

วันนี้เมื่อฉันก้าวเข้าไปในห้องเรียนภาษาอังกฤษทุกคนหันมามองราวกับว่ามีดาราเข้ามา
ในห้องนั้นแต่ที่จริงแล้วใครจะรู้ว่าวันนั้นฉันเข้าห้องเรียนสายแล้ว อิอิ
เอาเปนว่าเริ่มกันเลยแล้วกัน

วันนี้ในห้องเรียนของเรามีอาจารย์ของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์(แหละมั้ง)เป็นคนจีน
มานั่งสังเกตการด้วย ตอนแรกฉันก็นึกว่าวันนี้การเรียนคงมีแต่วิชาการล้วนๆ
และเมือ่อาจารย์บอกว่าวันนี้งด X factor ยิ่งมั่นใจใหญ่เลยว่าวันนี้คงหมดสนุกแล้วแน่ๆ

แต่แล้วความรู้สึกนั้นก็เริ่มจางหายเมื่ออาจารย์บอกว่า วันนี้จะเล่นเกมส์กัน ว้าวชักตื่นเต้นแล้วสิ
เกมส์แรกเป็นเกมส์แข่งกันเขียนคำศัพท์และก็เหมือนเดิมแหละนะ
ไม่ว่าจะพยายามโกงขนาดไหนสุดท้ายก็พ่ายแพ้อย่างหมดท่า 555+

แต่แล้วอาจารย์คงมองเห็นความเศร้าที่ได้รับความพ่ายแพ้จากแววตาของกลุ่มเรา
จึงได้เริ่มเกมส์ที่ 2 ขึ้นมา (คราวนี้แหละต้องเอาคืนให้ได้)
เล่นไปได้ครึ่งทางก็เริ่มเห็นอนาคตอันมืดมัวของตัวเองอีกแล้ว
อาจารย์เห็นว่าท่าไม่ดีแล้วจึง แอบช่วยเราแบบลับๆ(ตรงไหน)
ให้คะแนนเราคูณ2 ทุกครั้งที่ตอบถูก แต่สุดท้ายแล้วเราก็...อยู่ดี
(คงรู้กันนะว่าผลออกมาเป็นอย่างไร ช่างน่าสงสารจริงๆ ฮือๆๆ)

และแล้วเวลา 2 ชั่วโมงก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว
หมดคาบเสียแล้ว จึงต้องเก็บกระเป๋าเพื่อไปเรียนต่อ เฮ้อ!แย่จัง

ปล.หนูอยากบอกว่าอาจารย์ไม่เคยทำให้หนูต้องผิดหวังเลย หนูไม่เคยสนุกกับการเรียนภาษา
มาตั้งแต่ ป.5 แล้ว(เรื่องมันเศร้า) แต่อาจารย์กลับหากิจกรรมต่างๆมาดึงใจนักเรียนทุกคนไปได้
น่าทึ่งจริงๆ ยังไงก็หากิจกรรมสนุกมาให้พวกเราเล่นอีกนะค่ะ อิอิ

Hi เพื่อนๆทุกคน

หวัดดีจ้า เรา "วริศรา" เรียกสั้นๆว่า "ฝ้าย" เรียนอยู่ที่ KMUTT นะ


ยินดีที่ได้รู้จักทุกๆคนนะก๊าบบบ


ไงก้อเข้ามาแวะเวียน เยี่ยมเยียนกานบ้างนะ

ไปแหละ ง่วงแล้ว ไว้เด๋วว่างๆจะหาเอาเรื่องหนุกหนานในชีวิตมา
ถ่ายทอดให้ได้ฝัง(ฟัง)กันทั่วหน้านะ
บายยยยยยยยยย...จุ๊บุๆ