วันนี้เป็นวันที่ฉันรู้สึกขี้เกียจสุดๆไปเลย เพราะอะไรหน่ะหรอ?
ก็เพราะวันนี้เป็นวันแรกที่เปิดเรียนหลังจากที่นอนสันหลังยาวในวันหยุดมา
เป็นเวลานานหน่ะสิ 555+
แต่ฉันก็ต้องสลัดความรู้สึกนั้นทิ้งและหอบร่างอ้วนๆของฉันเดินทางไปเรียน
วันนี้เมื่อฉันก้าวเข้าไปในห้องเรียนภาษาอังกฤษทุกคนหันมามองราวกับว่ามีดาราเข้ามา
ในห้องนั้นแต่ที่จริงแล้วใครจะรู้ว่าวันนั้นฉันเข้าห้องเรียนสายแล้ว อิอิ
เอาเปนว่าเริ่มกันเลยแล้วกัน
วันนี้ในห้องเรียนของเรามีอาจารย์ของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์(แหละมั้ง)เป็นคนจีน
มานั่งสังเกตการด้วย ตอนแรกฉันก็นึกว่าวันนี้การเรียนคงมีแต่วิชาการล้วนๆ
และเมือ่อาจารย์บอกว่าวันนี้งด X factor ยิ่งมั่นใจใหญ่เลยว่าวันนี้คงหมดสนุกแล้วแน่ๆ
แต่แล้วความรู้สึกนั้นก็เริ่มจางหายเมื่ออาจารย์บอกว่า วันนี้จะเล่นเกมส์กัน ว้าวชักตื่นเต้นแล้วสิ
เกมส์แรกเป็นเกมส์แข่งกันเขียนคำศัพท์และก็เหมือนเดิมแหละนะ
ไม่ว่าจะพยายามโกงขนาดไหนสุดท้ายก็พ่ายแพ้อย่างหมดท่า 555+
แต่แล้วอาจารย์คงมองเห็นความเศร้าที่ได้รับความพ่ายแพ้จากแววตาของกลุ่มเรา
จึงได้เริ่มเกมส์ที่ 2 ขึ้นมา (คราวนี้แหละต้องเอาคืนให้ได้)
เล่นไปได้ครึ่งทางก็เริ่มเห็นอนาคตอันมืดมัวของตัวเองอีกแล้ว
อาจารย์เห็นว่าท่าไม่ดีแล้วจึง แอบช่วยเราแบบลับๆ(ตรงไหน)
ให้คะแนนเราคูณ2 ทุกครั้งที่ตอบถูก แต่สุดท้ายแล้วเราก็...อยู่ดี
(คงรู้กันนะว่าผลออกมาเป็นอย่างไร ช่างน่าสงสารจริงๆ ฮือๆๆ)
และแล้วเวลา 2 ชั่วโมงก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว
หมดคาบเสียแล้ว จึงต้องเก็บกระเป๋าเพื่อไปเรียนต่อ เฮ้อ!แย่จัง
ปล.หนูอยากบอกว่าอาจารย์ไม่เคยทำให้หนูต้องผิดหวังเลย หนูไม่เคยสนุกกับการเรียนภาษา
มาตั้งแต่ ป.5 แล้ว(เรื่องมันเศร้า) แต่อาจารย์กลับหากิจกรรมต่างๆมาดึงใจนักเรียนทุกคนไปได้
น่าทึ่งจริงๆ ยังไงก็หากิจกรรมสนุกมาให้พวกเราเล่นอีกนะค่ะ อิอิ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น